Het gaat minder vandaag

Met een gember-kaneel-cayennepeper thee en mijn voeten in een magnesiumbadje schrijf ik dit stukje. Vandaag was een hele lastige dag. Robbin gisteren weer naar haar vader gegaan en Sas was gisterenmiddag al vertrokken naar een vriendin waar ze bleef slapen.  Heel duidelijk is voor mij de instelling "alles of niets", want ik ben over de grens gegaan met de sigaretten. Ik had een vrije dag vandaag ( en morgen ook trouwens), geen mensen om me heen, dus ga ik maar weer los 😡Het idee om het nog even met 3 per dag te doen is dus gewoon niet mogelijk bij mij. Dat ging de vorige week heel goed, maar had toen ook maar weinig momenten dat ik echt alleen was. Ik moet onder ogen zien dat ik deze strijd nu ook aan moet gaan. Het is natuurlijk een dubbele strijd wanneer ik nu leer omgaan met een leven zonder D en A en dan straks een nieuwe strijd moet beginnen tegen de S. Met alle mogelijke gevolgen van dien. Ik heb er nog 18, en binnen die 18 S wil ik het luisterboek van Allen Carr klaar hebben. Dat is dus waar ik zometeen in bed mee ga beginnen.

Vanavond mijn bel-date met Ruud. Sas was nog thuis, dus moest een beetje in codetaal praten. Maar het was erg fijn om met Ruud te kletsen. Ik vertelde ook tegen hem dat ik de rust een beetje terug voelde komen in mijn lijf. Daarom is het dus zo belangrijk voor mij de komende weken te blijven praten, en schrijven natuurlijk.

Morgen ga ik mijn moodboard maken. De foto's die Robbin bij Albelli besteld heeft zijn al een aantal dagen binnen. Ik wil gewoon dat moodboard elke dag zien. Het zal me een stukje sterken bij moeilijke momenten. Want o mijn god, wat kijk ik er naar uit om geld op mijn rekening te hebben staan. Zodat ik niet na hoef te denken over een parfum of een leuke broek. Maar zeker ook de gigolo 😁, die staat al zeker 15 jaar op mijn bucketlist.

Maar morgen ook wel iets spannends. Ik ga morgen dus voor het eerst naar een bijeenkomst met lotgenoten. Zie het nut er nog niet van in, maar dat zijn vast de zenuwen die me dat proberen wijs te maken. Stiekem hoop ik dat ik een warm bad ga ervaren, die me weer een extra stukje zal steunen op moeilijke momenten.

Aankomend weekend ga ik toch even kijken of er een andere mogelijkheid is voor deze blogs. Blogger is gewoon echt heel onduidelijk. Ik heb getest met een eigen gmail/google account, en daar blijkt dat de uitnodiging vervalt. Dat zou willen zeggen dat ik de uitnodiging bij elke update opnieuw moet sturen. Voor mijn gevoel moet dat handiger kunnen, maar Blogger is daar niet heel duidelijk over.

Dank je wel lieve vrienden, voor jullie steun 💖